Za: "Tajny Detektyw" nr 32, rok IV (5 VIII 1934)
Dziś takich przestępców już nie ma! Mrożące krew w żyłach i jeżące włos na głowie szczegóły międzywojennych zbrodni, występków i zwyczajnych świństw!
niedziela, 28 listopada 2010
Chłopię sfotomontowane
"Tajny Detektyw" to również wspaniałe fotomontaże, które nie zawsze udaje mi się w pełnej krasie pokazać, niestety. Tu okładka z 1934, która jest nader interesująca z powodów edytorskich, wraz z całym materiałem obrazkowym do tego artykułu zresztą: redakcja nie dysponowała ani jednym zdjęciem: ani przestępcy, ani ofiary, ani zbrodniczej mamusi. Czym zilustrowano mord w Pradze? O tym w następnym odcinku, dziś przedsmak: nieco podstarzałe chłopię, a za kratami ni pies, ni wydra, ni Jean Harlow w roli, jak się domyślam, straszliwej prowodyrki, żałującej za swe grzechy... Zwracam też uwagę na drugą, okrągłą winietkę tytułową pisma.
Za: "Tajny Detektyw" nr 32, rok IV (5 VIII 1934)
Za: "Tajny Detektyw" nr 32, rok IV (5 VIII 1934)
czwartek, 25 listopada 2010
Przebrzmiała moda cowboyskich filmów!
Śmierć westernów ogłaszano wielokrotnie - także i tu, także i na łąmach "Tajnego Detektywa" w 1931 roku. John Wayne i Clint Eastwood mieli jeszcze swoje najsłynniejsze role przed sobą, ale gwiazda (szeryfa) Toma Mixa już przygasła.
Tom Mix się odnalazł; jego zaginięcie musiało być plotką stworzoną przez amerykańskie brukowce - w rzeczywistości całą noc pomagał w poszukiwaniach dziecka, zaginionego podczas zawalenia się cyrkowego namiotu (odnalazło się nad ranem, błądziło po okolicznych polach); cyrk jednak był tak zniszczony, że nie dało się ruszyć z nim dalej. Mix wyprawił się w tournee po Europie, tymczasem przedsiębiorstwem zajmowała się córka, która doprowadziła je do całkowitego upadku (została za to zresztą wydziedziczona).
Mix w czasie swojej 26-letniej kariery nakręcił 336 filmy i zarobił ponad 6 milionów dolarów (na dzisiejsze pieniądze - około 400 milionów); w latach dwudziestych, jeszcze u szczytu kariery, pomógł pewnemu chłopakowi, który, kontuzjowany, stracił szanse na piłkarską karierę i, zarazem, stypendium sportowe; Mix załatwił mu pracę w rekwizytorni studia filmowego, potem drobne rólki. Chłopak nazywał się John Wayne.
Lata Wielkiego Kryzysu oczyściły konta Toma Mixa do dna, ale mimo to radził sobie jakoś dalej. 12 października 1940 roku pod Florence w stanie Arizona nie zdążył wyhamować przed barierkami, broniącymi dostępu do zmytego przez rzekę mostu; jego Cord 812 Phaeton runął do wąwozu, a na Mixa runęła z półki walizka z polerowanego aluminium (w środku znajdowała się większa suma gotówka, czeki podróżne i biżuteria); to ona pozbawiła go życia, roztrzaskując czaszkę bohatera, który tornadom się nie kłaniał.
W przeciwieństwie do westernów, Tom Mix tym razem się nie odrodził. Leży na cmentarzu w Glendale w stanie Kalifornia.
Za: "Tajny Detektyw" nr 4 (106), rok III (22 I 1933)
Tom Mix się odnalazł; jego zaginięcie musiało być plotką stworzoną przez amerykańskie brukowce - w rzeczywistości całą noc pomagał w poszukiwaniach dziecka, zaginionego podczas zawalenia się cyrkowego namiotu (odnalazło się nad ranem, błądziło po okolicznych polach); cyrk jednak był tak zniszczony, że nie dało się ruszyć z nim dalej. Mix wyprawił się w tournee po Europie, tymczasem przedsiębiorstwem zajmowała się córka, która doprowadziła je do całkowitego upadku (została za to zresztą wydziedziczona).
Mix w czasie swojej 26-letniej kariery nakręcił 336 filmy i zarobił ponad 6 milionów dolarów (na dzisiejsze pieniądze - około 400 milionów); w latach dwudziestych, jeszcze u szczytu kariery, pomógł pewnemu chłopakowi, który, kontuzjowany, stracił szanse na piłkarską karierę i, zarazem, stypendium sportowe; Mix załatwił mu pracę w rekwizytorni studia filmowego, potem drobne rólki. Chłopak nazywał się John Wayne.
Lata Wielkiego Kryzysu oczyściły konta Toma Mixa do dna, ale mimo to radził sobie jakoś dalej. 12 października 1940 roku pod Florence w stanie Arizona nie zdążył wyhamować przed barierkami, broniącymi dostępu do zmytego przez rzekę mostu; jego Cord 812 Phaeton runął do wąwozu, a na Mixa runęła z półki walizka z polerowanego aluminium (w środku znajdowała się większa suma gotówka, czeki podróżne i biżuteria); to ona pozbawiła go życia, roztrzaskując czaszkę bohatera, który tornadom się nie kłaniał.
W przeciwieństwie do westernów, Tom Mix tym razem się nie odrodził. Leży na cmentarzu w Glendale w stanie Kalifornia.
Za: "Tajny Detektyw" nr 4 (106), rok III (22 I 1933)
środa, 24 listopada 2010
Kobieta-dusiciel z czasów boa.
Kiedy na parkietach warszawskiej Adrii królowały damy w boa, w Toruniu w najlepsze dusiła posępna Marjanna!
Nie jest łatwo udusić człowieka - zwłaszcza, jeśli przez drzwi pchają się postronni widzowie, którym trzeba się gęsto tłumaczyć z podejrzanej sytuacji:
Historia ponurej Gomulińskiej uczy jednych, że nie należy zgadzać służby na ulicy (nie tylko w Aleksandrowie Kujawskim), a drugich - że dusić trzeba umieć. Lepiej poćwiczyć na sobie i udusić potem raz a dobrze, niż ćwiczyć na ofierze i dobrze udusić dopiero siebie. Chyba, że Gomulińska była recydywistką i tylko raz zdarzyła się jej fuszera.
Za: "Tajny Detektyw" nr 4 (106), rok III (22 I 1933)
poniedziałek, 22 listopada 2010
Purcell obsadzony w nietypowej roli, czyli Dido i Belinda inaczej
Nie Henry, a Józef, nie w Londynie, a w Chicago, nie królową, a przestępcę i nie portretuje, ale łapie. Jedyne, co zostało, to anglosaska specjalność: "What's your favourite dressing? Cross-dressing!"
Za: "Tajny Detektyw" nr 4 (106), rok III (22 I 1933)
niedziela, 21 listopada 2010
Czytelnicy dopisują
Szanowni Państwo,
wiele już minęło, odkąd Wasz Tajny Detektyw wkleił ostatni post (podróżował bowiem w sprawach służbowych, depcąc po piętach wrażym przestępcom). Do powrotu jednak przynagliło go to oto urocze zdjątko, przyuważone i kupione na Allegro:
Podpis - Dnia październ 3. oraz pieczątka z datą powstania odbitki: 26 X 1931. Miejsce nieznane. Z żalem stwierdzam, że tego akurat numeru (37 z Roku I) jeszcze nie mam - mam za to następny (z 4. października), który mili czytelnicy z pewnością już przejrzeli, kiedy oddali zdjęcia do wywołania...
wiele już minęło, odkąd Wasz Tajny Detektyw wkleił ostatni post (podróżował bowiem w sprawach służbowych, depcąc po piętach wrażym przestępcom). Do powrotu jednak przynagliło go to oto urocze zdjątko, przyuważone i kupione na Allegro:
Podpis - Dnia październ 3. oraz pieczątka z datą powstania odbitki: 26 X 1931. Miejsce nieznane. Z żalem stwierdzam, że tego akurat numeru (37 z Roku I) jeszcze nie mam - mam za to następny (z 4. października), który mili czytelnicy z pewnością już przejrzeli, kiedy oddali zdjęcia do wywołania...
Subskrybuj:
Posty (Atom)